Ὁ τίτλος «Πανσέληνος» ὑπερίσχυσε τῆς ἀρχικῆς ἔμπνευσης καί σκέψης «Πανσέληνος ἀπό τόν Πενταδάκτυλο». Πρωταγωνιστής βεβαίως εἶναι τό βουνό.  Ἡ ποίηση τῆς κατεχόμενης ἀκριτικῆς ὀροσειρᾶς τῆς Κύπρου ἀπευθύνεται στό φῶς.  Στή λυτρωτική φεγγοβολή του.

«Αλέξανδρος Εμανουήλ Κεχαγιόγλου» | Τι άνθρωποι ψυχωμένοι και τι βίος υψηλός και νοηματισμένος! Και τι γραφή στέρεη, πυκνή, ασπαίρουσα! | Κώστας Τσιρόπουλος

«Ο καφές της Φιλαρέτης» | Ιδίως όμως αγάπησα την ατμόσφαιρα ευδοκίας, φιλότητας που διαπνέει όλα τα διηγήματα. Από τους πολύπλαγκτους ήρωες τους αναβλύζει σοφία και κατανόηση για τα ανθρώπινα “πάθη” | Μιλτιάδης Β. Χατζόπουλος