Νίκος Νικολαΐδης ο Κύπριος (Λευκωσία 1884 – Κάιρο 1956).
Ζωγράφος και συγγραφέας. Βρέθηκε από μικρό παιδί στη βιοπάλη δοκιμάζοντας τις τέχνες του βιβλιοδέτη και του αγιογράφου. Ύστερα από μια σύντομη παραμονή στην Αθήνα, εγκαταστάθηκε στην Αίγυπτο (1908), αρχικά στην Αλεξάνδρεια, έπειτα στο Κάιρο μονιμότερα, αλλά για μεγάλα διαστήματα της ζωής του ταξίδεψε σε χώρες της Ευρώπης και της Μέσης Ανατολής. Έζησε έναν μποέμικο και αυστηρά λιτό βίο. Εξέδωσε το παραμυθόδραμα Το Γαλάζιο Λουλούδι (1919), τρεις συλλογές διηγημάτων (1921, 1924, 1929) και δύο μυθιστορήματα (Το Στραβόξυλο, 1922· Τα τρία καρφιά, 1948), το εκτενές αφήγημα Πέρ’ απ’ το καλό και το κακό (1940) και τις λυρικές πρόζες Ανθρώπινες και άνθινες ζωές (1920, 2η έκδ. 1938) και Ο χρυσός μύθος (1938). Το 1951 κυκλοφόρησε Το βιβλίο του μοναχού, μία έκδοση-κομψοτέχνημα με πεζά ποιήματα.
Έργα του μεταφράστηκαν σε διάφορες γλώσσες.
