Η λέξη «Ντέβα» είναι σανσκριτική. Στη γλώσσα μας μπορεί να αποδοθεί σαν «Φύλακας Άγγελος» του ζωικού ή του φυτικού βασιλείου. Στo βιβλίο περιγράφει τους ανθρώπους, που από περίσσεια αγάπης αναλαμβάνουν ρόλο φύλακα/προστάτη των ζώων.

Στο πρωτότυπο αυτό μυθιστόρημα περιγράφονται και ξεδιπλώνονται οι ποικιλόμορφες, πολυεπίπεδες σχέσεις ανθρώπου και ζώων: υπαρξιακές, φιλοσοφικές, κοινωνιολογικές, πολιτειακές, ανθρωπιστικές. Περιγράφονται με αντικειμενικότητα και αντιπροσωπευτικότητα χαρακτηριστικές ανθρώπινες παρουσίες και καταγράφονται μοναδικές εμπειρίες από τόπους και ανθρώπινες συμπεριφορές, άλλες οικείες σε όλους μας κι άλλες όχι.

Ιδού μερικοί απ’ τις δεκάδες ντέβα που παρελαύνουν στις σελίδες του βιβλίου, που χαρίζουν στον αναγνώστη, με ταχύτατη εναλλαγή, πηγαία ιλαρότητα και βαθιά συγκίνηση, γέλια και δάκρυα καθαρτήρια.

Ο ζωόφιλος ταχυδρομικός υπάλληλος που έχει κάνει την αυλή του σωστό ζωολογικό κήπο και που αρμέγει την κατσίκα του μέσα στο υπνοδωμάτιό του, χωρίς μάλιστα να σηκωθεί απ’ το ζεστό κρεβάτι του.

Δυο παιδιά που έχουνε το σπάνιο, το μοναδικό χάρισμα να επικοινωνούν με ζώα και πουλιά και που αυτοδιορίζονται προστάτες τους.

Ο καθηγητής των θρησκευτικών και της φιλοσοφίας σε λύκεια της πρωτεύουσας, που εξωτερικεύει τα συμπλέγματα μισανθρωπισμού του πάνω στα ανίσχυρα αδέσποτα και πώς οι ανήλικοι προστάτες των ζώων τον εκδικούνται.

Η ποιήτρια που εκ γενετής φοβάται κι αποφεύγει τα ζώα για να καταλήξει μεγάλη προστάτιδά τους, μια πραγματική ντέβα που αφιερώνει τη ζωή και το έργο της στον κόσμο του δεύτερου βασιλείου της φύσης και κερδίζει τον τίτλο «Αισώπεια».

Ο Κύπριος του Καναδά που έχει εκπαιδεύσει το σκυλί του να του κάνει θελήματα που προϋποθέτουν επιλογή και κρίση.

Κι ακόμα:

Πώς δίνουν την ευθανασία στα τραγικά αδέσποτα κάποιοι οργανωμένοι σύνδεσμοι ζωόφιλων και πώς η ηρωίδα του βιβλίου, όταν χρειαστεί, προσφέρει την ευθανασία με μια πράξη αγάπης, που συγκλονίζει τον αναγνώστη.

Πώς η αγάπη κάποιων ανθρώπων για τα ζώα επιτυγχάνει, κόντρα στη φύση, θαύματα σωστά, που προκαλούν αίσθηση και βαθιά συγκίνηση.

Και τέλος, η απίθανη συμπεριφορά κάποιων από τα ζώα που παρελαύνουν στα κεφάλαια του βιβλίου, μια συμπεριφορά που προκαλεί πότε βαθιά συγκίνηση και συγκλονισμό και πότε, μάλλον να πούμε αρκετά συχνά, γέλια μέχρι δακρύων.

Διάβασα το αυτοβιογραφικό και οικολογικό μυθιστόρημα με τον εύστοχο τίτλο «Οι Ντέβα» σε διάστημα τριών ημερών. Το άρχισα και μου προκάλεσε τόσο πολύ το ενδιαφέρον ως θέμα αλλά και ως γραφή, που δεν μπορούσα να διακόψω την ανάγνωσή του. Η νοηματοδότηση της σχέσης ανθρώπου και ζώων, με τις προεκτάσεις που της αποδίδει ο συγγραφέας, υπαρξιακές, φιλοσοφικές, κοινωνιολογικές, πολιτειακές, ανθρωπιστικές, ενδιαφέρουν κάθε αναγνώστη, που γίνεται με τη φυσικότητα και το χιούμορ με τα οποία δίδονται κοινωνός και ίσως ένας άλλος ντέβα!

Μόνα Σαββίδου – Θεοδούλου